Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to shut off

  • 1 interclūdō

        interclūdō ūsī, ūsus, ere    [inter+claudo], to shut out, shut off, cut off, hinder, stop, block up, intercept: virtus voluptatis aditūs intercludat necesse est: interclusis itineribus, Cs.: illos ponti Interclusit hiemps, V.: viam, L.: cum Pontum cervicibus interclusum suis sustinerent: multitudinis fugam, Cs.: hisce omnīs aditūs: his reditu interclusis, Cs.: interclusus itinere Caesar, Cs.— To shut off, cut off, stop, hinder, prevent: commeatūs hostibus, L.: spiritum, Cu.: dolor intercludit vocem: aestu anima interclusa, stifled, L.—With person. obj., to cut off, separate, divide, shut off, intercept: ne viros interclusos opprimeret hostis, L.: Pompeium ab eo, Cs.: interclusi ab suis, L.: tribunos a plebe, L.: hostem Hibero, Cs.: commeatibus nostros, Cs.: ille reliquis copiis intercludendus.—To shut in, blockade, hem in: ne iam intercludemur, ut cum velitis exire, non liceat: veriti, ne angustiis intercluderentur, Cs.—To hinder, prevent: intercludor dolore, quo minus, etc.
    * * *
    intercludere, interclusi, interclusus V
    cut off; blockade; hinder, block up

    Latin-English dictionary > interclūdō

  • 2 secludo

    sē-clūdo, si, sum, 3, v.a. [claudo], to shut off, shut in a separate place, to shut up, seclude (rare but class.; syn.: secerno, sejungo).
    I.
    Lit.: incientes (oves) secludere, to shut up, confine, Varr, R. R. 2, 2, 8; Stat. Achill. 1, 359:

    illuc eum rapiam, ubi non seclusa aliqua aquula teneatur, sed unde universum flumen erumpat,

    confined streamlets, Cic. de Or. 2, 39, 162:

    carmina antro seclusa relinquit,

    Verg. A. 3, 446.— Poet. mid.: ille sub extremā pendens secluditur alā, shuts himself off, i. e. protects himself, Prop. 1, 20, 29.—
    B.
    In gen., to separate, sunder, shut off:

    cur luna queat terram secludere solis Lumine,

    Lucr. 5, 753:

    dextrum cornu, quod erat a sinistro seclusum,

    Caes. B. C. 3, 69:

    cohors seclusa ab reliquis,

    id. ib. 1, 55 fin.:

    ab suis interceptum et seclusum,

    Liv. 29, 9:

    Caesar munitione flumen a monte seclusit,

    Caes. B. C. 3, 97:

    mare Tyrrhenum a Lucrino molibus seclusum,

    Plin. 36, 15, 24, § 125:

    stabula ad eam rem seclusa,

    set apart, Varr. R. R. 2, 2, 15.—
    II.
    Trop.
    * A.
    To shut off, seclude:

    a libero spiritu atque a communi luce seclusum,

    Cic. Verr. 2, 5, 9, § 23.—
    B.
    To separate, remove: corpore vitam, * Plaut. Rud. 1, 4, 1: secludite curas, shut out, exclude, i. q. excludite, Verg. A. 1, 562 Serv.—Hence, sēclūsus, a, um, P. a., sundered, separated, remote, secluded:

    his devium quoddam iter esse seclusum a concilio deorum,

    Cic. Tusc. 1, 30, 72:

    seclusum nemus,

    Verg. A. 6, 704.— Absol.:

    in secluso,

    in a remote, secluded place, Varr. R. R. 3, 5, 6.— Comp., sup., and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > secludo

  • 3 intercludo

    inter-clūdo, ūsi, ūsum, 3, v. a. [claudo], to shut out, shut off.
    I.
    Lit.
    A. 1.
    Of one's way, passage, entrance, retreat, etc.; constr. (syn. intersaepio).
    (α).
    With acc. of thing and dat. of person:

    hisce omnis aditus ad Sullam,

    Cic. Rosc. Am. 38, 110:

    sibi reditum,

    Just. 2, 5, 10; cf.

    also: intercludit aditum veritati,

    Aug. de Mendac. 11.—

    Esp. freq. in milit. lang.: iter inimicis,

    Plaut. Mil. 2, 2, 68:

    exitum Romano,

    Liv. 22, 13, 5:

    aditum Romanis,

    id. 22, 22, 10.—
    (β).
    With gen. of person (very rare):

    multitudinis fugam,

    Caes. B. G. 7, 11, 8.—
    (γ).
    Pass., with abl. of thing:

    his superatis aut reditu interclusis,

    Caes. B. G. 4, 30, 2:

    omni exitu interclusi,

    id. ib. 7, 44, 4:

    interclusus itinere Caesar,

    id. ib. 7, 59, 1; id. B. C. 2, 20, 1; 7: ne reditu intercluderentur, Auct. B. Alex. 20, 5; but with abl. of manner, etc.:

    via inculta atque interclusa frondibus et virgultis,

    Cic. Cael. 18:

    cum Byzantii totum Pontum aegre repulsum, et cervicibus interclusum suis, sustinerent,

    id. Prov. Cons. 4.—
    (δ).
    With acc. alone:

    bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est,

    Cic. Fin. 2, 35, 118; cf.:

    omnīs vias seditionum,

    id. Rab. Perd. 1, 3:

    ut fugam intercludat,

    id. Att. 7, 20, 1:

    iter,

    id. ib. 8, 11, D. 4:

    fugam,

    Caes. B. G. 7, 11:

    illos aspera ponti Interclusit hiemps,

    Verg. A. 2, 111:

    cervis objectis, ut viam intercluderet,

    Liv. 44, 11, 4:

    exitum ad opem ferendam,

    id. 22, 13, 5.—
    2.
    In gen., to shut off, cut off, stop, hinder, prevent:

    commeatus hostibus,

    Liv. 26, 39, 10; 44, 6, 12:

    ob interclusos commeatus,

    Suet. Aug. 16:

    spiritum,

    Curt. 7, 5, 15; 3, 6, 14:

    vocem,

    Just. 11, 8, 4; cf.:

    consuli admiratio intercluserat vocem,

    Liv. 2, 2, 8.—
    B.
    To cut off, separate one from any thing.
    1.
    From a place.
    (α).
    With acc., ab, and abl. (so most usu.):

    adversarios ab oppido,

    Caes. B. C. 1, 43, 2:

    Pompeium ab eo (Dyrrachio),

    id. ib. 3, 41, 3: ipsum ab reliquo exercitu, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4: so,

    ab exercitu,

    Caes. B. G. 7, 1, 6:

    a praesidio,

    id. ib. 1, 59, 5:

    intercludi ab oppido,

    Liv. 1, 27, 10:

    interclusi ab suis,

    id. 3, 70, 5:

    a patria,

    id. 5, 42, 5:

    ab acie,

    id. 4, 41, 4:

    tribunos a plebe,

    id. 25, 4, 4 et saep.; Auct. B. Alex. 27, 4; Flor. 4, 2, 26. —
    (β).
    With acc. and abl. alone (rare):

    hostem Hibero intercludere, et frumento prohibere (cf. 2. infra),

    Caes. B. C. 1, 67, 3.—
    2.
    From aid, supplies, relief, etc.; with abl.:

    re frumentaria intercludi,

    Caes. B. G. 1, 23, 3:

    frumento commeatuque Caesarem,

    id. ib. 1, 48, 2: commeatibus nostros. id. ib. 3, 23, 6; id. B. C. 1, 61, 2; 1, 72, 1:

    ille commeatu et reliquis copiis intercludendus,

    Cic. Att. 7, 9, 2:

    hostem commeatibus,

    Flor. 3, 19, 11:

    hostes commeatibus in urbe inclusos intercludunt,

    Just. 4, 4, 5.— Absol.:

    ne tot fortissimos viros interclusos opprimeret hostis,

    Liv. 4, 39, 3; cf.:

    interclusi equites,

    id. ib. § 2.—
    C.
    To shut in, blockade:

    metuo, ne jam intercludemur, ut cum velitis exire, non liceat,

    Cic. Fam. 14, 14, 1:

    libertatem suis praesidiis interclusam tenere,

    id. Leg. 2, 28, 75:

    veriti, ne angustiis intercluderentur,

    Caes. B. C. 3, 69:

    aliquem in insidiis,

    Cic. Caecin. 29, 84:

    animam,

    to stop the breath, to stifle, Liv. 23, 7:

    Amazoniā latus peltā,

    to cover, Stat. S. 5, 1, 131. —
    II.
    Trop., to hinder, prevent; with quominus:

    intercludor dolore, quominus ad te plura scribam,

    Cic. Att. 8, 8, 2. [p. 979]

    Lewis & Short latin dictionary > intercludo

  • 4 sēclūdō

        sēclūdō sī, sus, ere    [se+claudo], to shut off, shut apart, shut up, seclude, part: carmina antro seclusa relinquit, V.: cohors seclusa ab reliquis, Cs.: a communi luce seclusum: curas, banish, V.: secluditur sub alā, hides, Pr.
    * * *
    secludere, seclusi, seclusus V

    Latin-English dictionary > sēclūdō

  • 5 exclūdō

        exclūdō sī (exclūstī for exclūsistī, T.), sus, ere    [ex + claudo], to shut out, exclude, cut off, remove, separate: aliquem e portu: ab re frumentariā Romanos, Cs.: Capua impios civīs exclusit: laurea Excludet ictūs (solis), H.: locum, L.: ego Excludor, ille recipitur, T.: amator Exclusus, H.: alqm colloquio, L.— To hatch: ex ovis pullos.— Fig., to exclude, except, remove, hinder, prevent: trīs legatos decernit, nec excludit Pompeium: illum a re p.: anni tempore a navigatione excludi, Cs.: reditu in Asiam excludi, N.: angustiis temporis excluduntur omnes: diei tempore exclusus, Cs.: vitia, to render impossible: eorum cupiditatem: excludat iurgia finis, H.
    * * *
    excludere, exclusi, exclusus V
    shut out, shut off; remove; exclude; hinder, prevent

    Latin-English dictionary > exclūdō

  • 6 praeclūdō

        praeclūdō sī, sus, ere    [prae+claudo], to shut off, shut, close: portas consuli, Cs.: fores, Pr.— To close, forbid access to: orbem terrarum civibus: maritimos cursūs praecludebat hiemis magnitudo. — To shut off, hinder, stop, impede: omnibus vocem, L.: linguam meam Ne latrem, Ph.
    * * *
    praecludere, praeclusi, praeclusus V
    close, block

    Latin-English dictionary > praeclūdō

  • 7 inclūdō

        inclūdō sī, sus, ere    [1 in+claudo], to shut up, shut in, confine, enclose, imprison, keep in: inclusum atque abditum latēre in occulto: Fila numerata porri, Iu.: Heracleae sese, L.: alios secum, V.: Teucri densā inclusere coronā, closed their ranks around (him), V.: habemus SC inclusum in tabulis: dum sumus inclusi in his compagibus corporis: Inclusae in pumice apes, V.: (animus) inclusus in corpore: includuntur in carcerem condemnati: inclusi parietibus: duces carcere, L.: minora castra inclusa maioribus, Cs.: inclusa tela pharetrā, O.: suras auro, sheathe, V.: inclusus carcere nassae, caught, Iu.: corpora furtim Includunt caeco lateri, V.: huc aliena ex arbore germen Includent, ingraft, V.—To shut off, obstruct, hinder, stop up: limina portis, O.: Pars inclusa caloribus Mundi, H.: dolor includit vocem: spiritum, L.— To interweave: Inclusae auro vestes, inwrought, V.: Inclusum buxo ebur, V.— Fig., to include, enclose, insert, embrace, comprehend: illud, quod in iuris consultorum includitur formulis: animorum salus inclusa in ipsā est: in huius me consili societatem: eos in eam formam: odium inclusum sensibus: oratio libro inclusa, L.: (tempora) fastis, chronicle, H.: quaeris antiquo me includere ludo, H.: alqd orationi: intus inclusum periculum est.—To restrain, control: voluptates inclusae diutius: imperator nullis iuris inclusus angustiis, L.—To close, end: forsitan includet crastina fata dies, Pr.
    * * *
    includere, inclusi, inclusus V
    shut up/in, imprison, enclose; include

    Latin-English dictionary > inclūdō

  • 8 disclūdō

        disclūdō sī, sus, ere    [dis + claudo], to keep apart, divide, shut off: Nerea ponto, V.: quibus (tignis) disclusis, held asunder, Cs.: iram et cupiditatem locis, to assign: morsūs roboris, relax the pinch, V.
    * * *
    discludere, disclusi, disclusus V
    divide, separate, keep apart; shut off

    Latin-English dictionary > disclūdō

  • 9 inter-saepiō

        inter-saepiō saepsī, saeptus, ēre,    to fence about, hedge in, stop up, enclose, secure: foramina intersaepta: operibus quaedam, L.—To shut off, cut off, obstruct: iter: vallo urbem ab arce, L.

    Latin-English dictionary > inter-saepiō

  • 10 intersaepio

    inter-saepĭo, saepsi, saeptum, 4, v. a.
    I.
    To fence about, hedge in, stop up, enclose, secure:

    foramina intersaepta,

    Cic. Tusc. 1, 20, 47:

    quaedam operibus,

    Liv. 34, 40:

    muro intersaepta urbs,

    id. 31, 46:

    legionem densis arbustis,

    Tac. A. 3, 21.—
    II.
    To shut off, deprive of, take away, cut off:

    iter,

    Cic. Balb. 18, 43; so,

    itinera,

    Liv. 6, 9; Amm. 14, 2, 4:

    vallo urbem ab arce,

    Liv. 25, 11:

    alicui conspectum abeuntis exercitus,

    id. 1, 27:

    incendio intersaepti ab hoste,

    id. 42, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > intersaepio

  • 11 āversus

        āversus adj. with sup.    [P. of averto], turned away, turned back, on the back side, behind, backwards: et adversus et aversus impudicus es: aversum hostem videre, the backs of the enemy, Cs.: ne aversi ab hoste circumvenirentur, shut off in the rear, Cs.: quem aversum transfixit, in the back, N.: aversos boves caudis in speluncam traxit, L.: porta, in the rear, L.: porta aversissima, farthest back, L. — Plur n. as subst, the hinder part, back: per aversa urbis fuga, L.: insulae, L.—Fig., withdrawn: milites a proelio, Cs.— Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, averse, hostile: a Musis: aversissimo a me animo esse: a proposito, L.: aversis auribus questa, to deaf. ears, L.: Deae mens, V.: amici, H.—With dat: nobis, Ta.: mercaturis, H.: lucro, not greedy of, H.
    * * *
    aversa -um, aversior -or -us, aversissimus -a -um ADJ
    turned/facing away, w/back turned; behind, in rear; distant; averse; hostile

    Latin-English dictionary > āversus

  • 12 officiō (obf-)

        officiō (obf-) ēcī, ectus, ere    [ob+facio], to come in the way of, hinder, oppose, thwart, obstruct: offecerat apricanti, intercepted his sunshine: umbra terrae soli officiens, intervening before: cum ipsi sibi properantes officerent, S.—Fig., to stand in the way of, oppose, obstruct, be detrimental, hurt: quidquid ubique Officit, H.: meis commodis: timor animi auribus officit, S.: officiant laetis ne frugibus herbae, i. e. shut off light and moisture, V.: id (genus) officere libertati, L.: sententiis, to obscure.

    Latin-English dictionary > officiō (obf-)

  • 13 recludo

    rē̆-clūdo ( - claudo, Coripp. 3 Joann. 118), si, sum, 3, v. a.
    I.
    (Acc. to re, II. 1.) To unclose what had been closed, to open, throw or lay open; to disclose, reveal ( poet. and in post-Aug. prose;

    syn.: resero, aperio, pando): pergam pultare ostium. Heus reclude: heus, Tranio, etiam aperis?

    Plaut. Most. 4, 2, 28:

    natus nemo in aedibus servat, neque qui recludat neque respondeat,

    id. ib. 2, 2, 22; id. Poen. 3, 4, 19; id. Rud. 2, 3, 82; cf.

    fores,

    Lucr. 3, 360:

    aeratas hosti rēcludere portas,

    Ov. M. 8, 41; cf. id. ib. 7, 647; Tac. A. 14, 44; Prop. 3, 19, 24:

    ostia,

    Lucr. 3, 366:

    portas,

    Verg. A. 7, 617; 9, 675; Ov. M. 14, 781:

    viam arcis,

    id. ib. 14, 776:

    reclusā Mane domo vigilare,

    Hor. Ep. 2, 1, 103:

    stabula,

    Ov. H. 8, 17:

    adyta,

    Verg. A. 3, 92:

    locum,

    Quint. 7, 2, 44:

    armarium,

    Plaut. Capt. 4, 4, 10:

    pectora pecudum (in augury),

    Verg. A. 4, 63:

    specus quaerendis venis argenti,

    Tac. A. 11, 20:

    recludit se specus,

    Sil. 13, 424:

    humum,

    to dig up, Tac. A. 2, 25; cf.:

    tellurem dente unco,

    to break up, till, Verg. G. 2, 423.—

    Of the underworld: regna recludat Pallida,

    Verg. A. 8, 244:

    non optanda regna,

    Sil. 13, 523:

    januam leti,

    Val. Fl. 4, 231.— Of the grave: aequa tellus Pauperi recluditur, Hor. C. 2, 18, 33:

    contecta vulnera (with aperire),

    Tac. H. 2, 77:

    pectus mucrone,

    Verg. A. 10, 601; cf.:

    ense pectus,

    Hor. Epod. 17, 71; and:

    ense jugulum,

    Ov. M. 7, 285:

    ensem,

    to draw, unsheathe, Verg. A. 4, 646; 9, 423:

    thesauros tellure,

    to disclose, reveal, id. ib. 1, 358; id. G. 2, 423; cf. id. ib. 12, 924:

    (ubi sol) caelum aestivā luce reclusit,

    id. ib. 4, 52.—Of springs:

    ora fontana,

    Ov. F. 1, 269:

    fontes,

    Verg. G. 2, 175:

    psittacus reclusus,

    set free, Stat. S. 2, 4, 32. —
    B.
    Trop.: iram, to unclose, let loose, Poët. ap. Cic. N. D. 3, 26, 66:

    subdolus avaritiam ac libidinem occultans: quae postquam pecuniā reclusa sunt, etc.,

    Tac. A. 16, 32; cf.:

    ebrietas operta recludit,

    Hor. Ep. 1, 5, 16:

    si recludantur tyrannorum mentes,

    Tac. A. 6, 6:

    superas mentes,

    Sil. 1, 19; cf.:

    principis justitiam, gravitatem, comitatem,

    Plin. Ep. 6, 31, 2:

    virtus recludens immeritis mori Caelum,

    Hor. C. 3, 2, 21:

    (Mercurius) Non lenis precibus fata recludere,

    to relax, obviate the decrees of fate, id. ib. 1, 24, 17.—
    II.
    To shut off or up (postclass. and rare):

    singulas separatim,

    Just. 1, 9, 16:

    ficus a se separatas,

    Pall. 4, 10, 33:

    matronas in carcerem,

    Just. 26, 1, 7; cf. Tert. Idol. 17 fin.:

    tamquam recluso Jani templo,

    Amm. 16, 10, 1 (in Flor. 4, 12, 64, dub.):

    speculum,

    Stat. S. 3, 4, 93; Vulg. Lev. 13, 4:

    aliquem in carcerem,

    id. Num. 15, 34.—
    B.
    Trop.:

    quod cognatis a praetore apertum est, hoc agnatis esse reclusum,

    Just. Inst. 3, 2, 7:

    nebulā recludens omnia,

    Sedul. 5, 390.

    Lewis & Short latin dictionary > recludo

  • 14 claudo

    1.
    claudo ( * clōdo:

    clodunt ita (oculos),

    Plin. 18, 33, 76, § 330 fin.; but some refer clodo to claudeo; and more freq., although not in Cic., clūdo, as always in the compounds; v. infra), si, sum, 3, v. a. [root sklu-, klu-, to shut; cf. kleiô, kleis, clavis; O. H. Germ. scliuzu; M. H. Germ. schliessen; also claudus, clavus], to shut.
    I.
    To shut something that is open, to close, shut up (opp. aperire; freq. in prose and poetry).
    (α).
    Claudo:

    forem cubiculi,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59; cf. Quint. 10, 3, 25;

    and, clausae fores,

    Tib. 1, 9, 44; Suet. Ner. 47:

    conventus portus Varroni clausit,

    Caes. B. C. 2, 19:

    januam serā,

    Tib. 1, 2, 6:

    domum,

    Ov. P. 1, 7, 36 sq.:

    ostia,

    Cat. 6, 231:

    portas,

    Cic. Fl. 25, 61; Hor. C. 3, 5, 23; cf. Cic. Verr. 2, 5, 27, § 68:

    omnes aditus,

    id. Phil. 1, 10, 25; Tac. A. 12, 68; Stat. Th. 6, 752:

    rivos,

    to dam up, Verg. E. 3, 111:

    ad claudendas pupulas, ne quid incideret, et ad aperiendas, etc.,

    Cic. N. D. 2, 57, 142:

    ocellos (in dying),

    Prop. 2 (3), 13, 17; so,

    oculos,

    Luc. 5, 28:

    lumina,

    Verg. A. 10, 746; Ov. M. 3, 503:

    clausis foribus,

    Lucr. 4, 598.—
    (β).
    Cludo:

    domum,

    Tac. H. 1, 33:

    Janum Quirinum ter clusit,

    Suet. Aug. 22; Flor. 4, 12, 64:

    animam clusit dolor,

    Luc. 8, 59.—
    2.
    Trop.:

    nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit,

    Cic. Off. 2, 15, 55:

    domus clausa contra cupiditatem,

    id. Verr. 2, 5, 15, § 39:

    habere domum clausam pudori et sanctimoniae, patentem cupiditati et voluptatibus,

    id. Quint. 30, 93; cf. id. Fam. 4, 13, 6:

    aures ad doctissimas voces,

    id. Tusc. 4, 1, 2; cf. Liv. 40, 8, 20:

    cludendae sunt aures malis vocibus,

    Sen. Ep. 123, 9:

    horum ferocia vocem Euandri clausit,

    Liv. 44, 45, 11: fugam hostibus, q. s. to block up, to cut off, prevent, id. 27, 18, 20; so Ov. M. 6, 572:

    alicui iter,

    id. F. 1, 272; id. M. 8, 548:

    alios incessus,

    Tac. A. 6, 33:

    sideritis sanguinem claudit,

    i. e. stops, stanches, Plin. 26, 13, 83, § 135:

    cluso corpore adversum vim veneni,

    Tac. A. 15, 64:

    clausa consilia habere,

    i. e. to conceal, Cic. Verr. 2, 3, 25, § 63; cf. Sall. C. 10, 5; Ov. M. 2, 641; id. F. 4, 846; Sil. 1, 140.— Poet.: animam laqueo, i. e. to end one ' s life, Ov. M. 7, 604 (cf.:

    vitalesque vias et respiramina clausit,

    id. ib. 2, 828).—
    B.
    To close, end, conclude (so, except the milit. expression, agmen, only poet. or in post-Aug. prose; most freq. in Quint.).
    (α).
    Claudo:

    cujus octavum trepidavit aetas Claudere lustrum,

    Hor. C. 2, 4, 24:

    opus,

    Ov. F. 3, 384:

    jus,

    Luc. 5, 44:

    labores ingentis belli,

    Sil. 15, 655:

    epistulam,

    Ov. H. 13, 165; 20, 242:

    cenas lactucā,

    Mart. 13, 14; Quint. 9, 4, 13:

    cum ventum est ad ipsum illud, quo veteres tragoediae comoediaeque clauduntur, Plaudite,

    id. 6, 1, 52; cf. id. 1, 8, 1; 2, 15, 27.—
    (β).
    Cludo:

    cludere bella,

    Stat. Th. 11, 58:

    cludendi incohandique sententias ratio,

    Quint. 9, 4, 18; cf.

    opp. incipere,

    id. 9, 4, 67 (as claudere, opp. incipere, id. 1, 8, 1):

    cum versus cluditur,

    id. 9, 4, 65; cf. id. 9, 4, 26; 9, 4, 71; 9, 4, 73; 9, 4, 93; 9, 4, 102; 9, 4, 104; 9, 4, 105; 12, 10, 31.—
    2.
    Agmen, in milit. lang., to close the procession or train, to bring up the rear, Caes. B. G. 1, 25; Curt. 3, 3, 21; 4, 12, 4; so,

    aciem,

    Sil. 7, 590; cf. cogo, I. B. 3.—
    II.
    (For the compounds includo, concludo.) Claudere aliquid aliquā re, to shut up or in something by something, to enclose, encompass, surround, imprison, hide, confine (class., esp. freq. in poetry and in the historians).
    (α).
    Claudo, with abl.:

    locum aquā,

    Varr. R. R. 3, 14, 1:

    quae (Syracusarum urbs) loci naturā terrā marique clauderetur,

    Cic. Verr. 2, 2, 2, § 4:

    (animae) clausae tenebris et carcere caeco,

    Verg. A. 6, 734:

    stabulis armenta,

    id. G. 3, 352:

    claudens textis cratibus pecus,

    Hor. Epod. 2, 45; cf. Ov. M. 2, 554; 4, 646:

    ensem vaginā,

    Luc. 5, 245:

    aliquem Gyaro,

    Tac. A. 4, 30; 14, 63:

    clausus domo,

    id. ib. 15, 53; cf.:

    intra domum,

    id. H. 4, 49:

    rivus praealtis utrimque clausus ripis,

    Liv. 21, 54, 1; cf. id. 21, 43, 4; 41, 27, 12; Quint. 1, 10, 45:

    clauditur cubiculo aliquis,

    Tac. A. 15, 69; cf.: in atras et profundas tenebras eum claudebant, Tubero ap. Gell. 7 (6), 4, 3:

    in arcā,

    Hor. S. 2, 7, 59:

    claudam in curiā vos,

    Liv. 23, 2, 9:

    in tectis,

    Ov. M. 3, 697:

    (apes) in arbore inani,

    id. F. 3, 743:

    aquilonem in antris,

    id. M. 1, 262.—Without abl.:

    nihil se tam clausum posse habere, quod non istius cupiditati apertissimum esset,

    Cic. Verr. 2, 4, 20, § 42:

    insula ea sinum ab alto claudit,

    Liv. 30, 24, 9; cf. Tac. G. 34; Quint. 1, 10, 42; Ov. M. 1, 568 al.—In milit. lang., of a hostile encompassing, to encompass, invest, besiege, blockade, etc.:

    praestare arbitrabatur, unum locum... quam omnia litora ac portus custodiā clausos teneri,

    Caes. B. C. 3, 23:

    urbem operibus,

    Nep. Milt. 7, 2; Liv. 25, 22, 12 al.; cf.:

    urbem obsidione,

    Nep. Epam. 8, 5:

    adversarios locorum angustiis,

    id. Dat. 8, 4; cf. id. Epam. 7, 1; id. Ham. 2, 4:

    multitudine,

    id. Milt. 5, 3:

    hinc Tusco claudimur amni,

    are hemmed in, Verg. A. 8, 473.—So of hunting:

    nemorum saltus,

    Verg. E. 6, 56:

    indagine collis,

    Tib. 4, 3, 7:

    silvas vastasque feras indagine,

    Luc. 6, 42; Stat. Th. 2, 553:

    insidiis altas valles,

    Tib. 1, 4, 49:

    cur tibi clauduntur rete Imbelles capr eae,

    Ov. F. 5, 371.—
    (β).
    Cludo, Varr. R. R. 3, 3, 5:

    venti clusi Nubibus,

    Lucr. 6, 197; Flor. 3, 20, 13.—
    B.
    Trop.:

    numcubi meam Benignitatem sensisti in te claudier?

    Ter. Eun. 1, 2, 84:

    nolo tibi ullum commodum in me claudier,

    id. And. 3, 3, 41; cf.

    I. A. 2. supra.—Esp. of speech and rhythm: qui non claudunt numeris sententias,

    Cic. Or. 68, 229; 58, 198:

    pedibus verba,

    i. e. to compose verses, Hor. S. 2, 1, 28; cf. id. ib. 1, 10, 59:

    quod clausae hieme Alpes essent,

    Liv. 27, 36, 4; cf. Verg. G. 2, 317: rura gelu tum claudit hiems (and id. A. 2, 111: illos aspera ponti interclusit hiems).—Hence, P.a. as subst.: clausum ( clūsum), i, n., an enclosed place (for confining or keeping any thing):

    clausa effringere,

    Sall. J. 12, 5:

    in clauso linquere,

    in confinement, Verg. G. 4, 303:

    fructus clauso custodire,

    Col. 12, praef. §

    3: sub uno clauso,

    id. 7, 6, 5:

    clausa domorum,

    Lucr. 1, 354:

    clausa viarum,

    id. 4, 612.
    2.
    claudo, ĕre, v. claudeo.

    Lewis & Short latin dictionary > claudo

  • 15 clusum

    1.
    claudo ( * clōdo:

    clodunt ita (oculos),

    Plin. 18, 33, 76, § 330 fin.; but some refer clodo to claudeo; and more freq., although not in Cic., clūdo, as always in the compounds; v. infra), si, sum, 3, v. a. [root sklu-, klu-, to shut; cf. kleiô, kleis, clavis; O. H. Germ. scliuzu; M. H. Germ. schliessen; also claudus, clavus], to shut.
    I.
    To shut something that is open, to close, shut up (opp. aperire; freq. in prose and poetry).
    (α).
    Claudo:

    forem cubiculi,

    Cic. Tusc. 5, 20, 59; cf. Quint. 10, 3, 25;

    and, clausae fores,

    Tib. 1, 9, 44; Suet. Ner. 47:

    conventus portus Varroni clausit,

    Caes. B. C. 2, 19:

    januam serā,

    Tib. 1, 2, 6:

    domum,

    Ov. P. 1, 7, 36 sq.:

    ostia,

    Cat. 6, 231:

    portas,

    Cic. Fl. 25, 61; Hor. C. 3, 5, 23; cf. Cic. Verr. 2, 5, 27, § 68:

    omnes aditus,

    id. Phil. 1, 10, 25; Tac. A. 12, 68; Stat. Th. 6, 752:

    rivos,

    to dam up, Verg. E. 3, 111:

    ad claudendas pupulas, ne quid incideret, et ad aperiendas, etc.,

    Cic. N. D. 2, 57, 142:

    ocellos (in dying),

    Prop. 2 (3), 13, 17; so,

    oculos,

    Luc. 5, 28:

    lumina,

    Verg. A. 10, 746; Ov. M. 3, 503:

    clausis foribus,

    Lucr. 4, 598.—
    (β).
    Cludo:

    domum,

    Tac. H. 1, 33:

    Janum Quirinum ter clusit,

    Suet. Aug. 22; Flor. 4, 12, 64:

    animam clusit dolor,

    Luc. 8, 59.—
    2.
    Trop.:

    nec ita claudenda est res familiaris, ut eam benignitas aperire non possit,

    Cic. Off. 2, 15, 55:

    domus clausa contra cupiditatem,

    id. Verr. 2, 5, 15, § 39:

    habere domum clausam pudori et sanctimoniae, patentem cupiditati et voluptatibus,

    id. Quint. 30, 93; cf. id. Fam. 4, 13, 6:

    aures ad doctissimas voces,

    id. Tusc. 4, 1, 2; cf. Liv. 40, 8, 20:

    cludendae sunt aures malis vocibus,

    Sen. Ep. 123, 9:

    horum ferocia vocem Euandri clausit,

    Liv. 44, 45, 11: fugam hostibus, q. s. to block up, to cut off, prevent, id. 27, 18, 20; so Ov. M. 6, 572:

    alicui iter,

    id. F. 1, 272; id. M. 8, 548:

    alios incessus,

    Tac. A. 6, 33:

    sideritis sanguinem claudit,

    i. e. stops, stanches, Plin. 26, 13, 83, § 135:

    cluso corpore adversum vim veneni,

    Tac. A. 15, 64:

    clausa consilia habere,

    i. e. to conceal, Cic. Verr. 2, 3, 25, § 63; cf. Sall. C. 10, 5; Ov. M. 2, 641; id. F. 4, 846; Sil. 1, 140.— Poet.: animam laqueo, i. e. to end one ' s life, Ov. M. 7, 604 (cf.:

    vitalesque vias et respiramina clausit,

    id. ib. 2, 828).—
    B.
    To close, end, conclude (so, except the milit. expression, agmen, only poet. or in post-Aug. prose; most freq. in Quint.).
    (α).
    Claudo:

    cujus octavum trepidavit aetas Claudere lustrum,

    Hor. C. 2, 4, 24:

    opus,

    Ov. F. 3, 384:

    jus,

    Luc. 5, 44:

    labores ingentis belli,

    Sil. 15, 655:

    epistulam,

    Ov. H. 13, 165; 20, 242:

    cenas lactucā,

    Mart. 13, 14; Quint. 9, 4, 13:

    cum ventum est ad ipsum illud, quo veteres tragoediae comoediaeque clauduntur, Plaudite,

    id. 6, 1, 52; cf. id. 1, 8, 1; 2, 15, 27.—
    (β).
    Cludo:

    cludere bella,

    Stat. Th. 11, 58:

    cludendi incohandique sententias ratio,

    Quint. 9, 4, 18; cf.

    opp. incipere,

    id. 9, 4, 67 (as claudere, opp. incipere, id. 1, 8, 1):

    cum versus cluditur,

    id. 9, 4, 65; cf. id. 9, 4, 26; 9, 4, 71; 9, 4, 73; 9, 4, 93; 9, 4, 102; 9, 4, 104; 9, 4, 105; 12, 10, 31.—
    2.
    Agmen, in milit. lang., to close the procession or train, to bring up the rear, Caes. B. G. 1, 25; Curt. 3, 3, 21; 4, 12, 4; so,

    aciem,

    Sil. 7, 590; cf. cogo, I. B. 3.—
    II.
    (For the compounds includo, concludo.) Claudere aliquid aliquā re, to shut up or in something by something, to enclose, encompass, surround, imprison, hide, confine (class., esp. freq. in poetry and in the historians).
    (α).
    Claudo, with abl.:

    locum aquā,

    Varr. R. R. 3, 14, 1:

    quae (Syracusarum urbs) loci naturā terrā marique clauderetur,

    Cic. Verr. 2, 2, 2, § 4:

    (animae) clausae tenebris et carcere caeco,

    Verg. A. 6, 734:

    stabulis armenta,

    id. G. 3, 352:

    claudens textis cratibus pecus,

    Hor. Epod. 2, 45; cf. Ov. M. 2, 554; 4, 646:

    ensem vaginā,

    Luc. 5, 245:

    aliquem Gyaro,

    Tac. A. 4, 30; 14, 63:

    clausus domo,

    id. ib. 15, 53; cf.:

    intra domum,

    id. H. 4, 49:

    rivus praealtis utrimque clausus ripis,

    Liv. 21, 54, 1; cf. id. 21, 43, 4; 41, 27, 12; Quint. 1, 10, 45:

    clauditur cubiculo aliquis,

    Tac. A. 15, 69; cf.: in atras et profundas tenebras eum claudebant, Tubero ap. Gell. 7 (6), 4, 3:

    in arcā,

    Hor. S. 2, 7, 59:

    claudam in curiā vos,

    Liv. 23, 2, 9:

    in tectis,

    Ov. M. 3, 697:

    (apes) in arbore inani,

    id. F. 3, 743:

    aquilonem in antris,

    id. M. 1, 262.—Without abl.:

    nihil se tam clausum posse habere, quod non istius cupiditati apertissimum esset,

    Cic. Verr. 2, 4, 20, § 42:

    insula ea sinum ab alto claudit,

    Liv. 30, 24, 9; cf. Tac. G. 34; Quint. 1, 10, 42; Ov. M. 1, 568 al.—In milit. lang., of a hostile encompassing, to encompass, invest, besiege, blockade, etc.:

    praestare arbitrabatur, unum locum... quam omnia litora ac portus custodiā clausos teneri,

    Caes. B. C. 3, 23:

    urbem operibus,

    Nep. Milt. 7, 2; Liv. 25, 22, 12 al.; cf.:

    urbem obsidione,

    Nep. Epam. 8, 5:

    adversarios locorum angustiis,

    id. Dat. 8, 4; cf. id. Epam. 7, 1; id. Ham. 2, 4:

    multitudine,

    id. Milt. 5, 3:

    hinc Tusco claudimur amni,

    are hemmed in, Verg. A. 8, 473.—So of hunting:

    nemorum saltus,

    Verg. E. 6, 56:

    indagine collis,

    Tib. 4, 3, 7:

    silvas vastasque feras indagine,

    Luc. 6, 42; Stat. Th. 2, 553:

    insidiis altas valles,

    Tib. 1, 4, 49:

    cur tibi clauduntur rete Imbelles capr eae,

    Ov. F. 5, 371.—
    (β).
    Cludo, Varr. R. R. 3, 3, 5:

    venti clusi Nubibus,

    Lucr. 6, 197; Flor. 3, 20, 13.—
    B.
    Trop.:

    numcubi meam Benignitatem sensisti in te claudier?

    Ter. Eun. 1, 2, 84:

    nolo tibi ullum commodum in me claudier,

    id. And. 3, 3, 41; cf.

    I. A. 2. supra.—Esp. of speech and rhythm: qui non claudunt numeris sententias,

    Cic. Or. 68, 229; 58, 198:

    pedibus verba,

    i. e. to compose verses, Hor. S. 2, 1, 28; cf. id. ib. 1, 10, 59:

    quod clausae hieme Alpes essent,

    Liv. 27, 36, 4; cf. Verg. G. 2, 317: rura gelu tum claudit hiems (and id. A. 2, 111: illos aspera ponti interclusit hiems).—Hence, P.a. as subst.: clausum ( clūsum), i, n., an enclosed place (for confining or keeping any thing):

    clausa effringere,

    Sall. J. 12, 5:

    in clauso linquere,

    in confinement, Verg. G. 4, 303:

    fructus clauso custodire,

    Col. 12, praef. §

    3: sub uno clauso,

    id. 7, 6, 5:

    clausa domorum,

    Lucr. 1, 354:

    clausa viarum,

    id. 4, 612.
    2.
    claudo, ĕre, v. claudeo.

    Lewis & Short latin dictionary > clusum

  • 16 arceo

    arcĕo, cui, ctum (arcitum, acc. to Prisc. p. 1265 P.) [cf. arkeô = to keep off, to suffice; arkios = sufficient, safe; arx = a stronghold; arca = a strong-box, chest; alalkein = to keep off; alkê = defence, strength. Curt.].
    I.
    To shut up, to enclose.
    A.
    Lit.: arcere est continere, Paul. ex Fest. p. 15 Müll.:

    alvus arcet et continet quod recipit,

    Cic. N. D. 2, 54, 136: orbis caelestis arcens et continens ceteros, id. Rep. 6, 17:

    nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,

    id. N. D. 2, 60, 152:

    hos quidem ut famulos vinclis prope ac custodiā arceamus,

    shut in, confine, id. Tusc. 2, 21, 48 (cf. Doed. Syn. II. p. 426).—
    B.
    Trop.:

    videbam audaciam tam immanem non posse arceri otii finibus,

    Cic. Har. Resp. 3.—Also, to keep in order: arcendae familiae gratiā, Paul. ex Fest. s. v. noverca, p. 175 Müll.—
    II.
    To keep or hold off, to prevent from approaching, to keep at a distance: arcere prohibere est, Paul. ex Fest. p. 15 Müll.; constr. absol. aliquem, with ab, the simple abl., poet. also with dat.
    (α).
    Absol. aliquem:

    ille tenet et scit ut hostium copiae, tu ut aquae pluviae arceantur,

    Cic. Mur. 9, 22; so,

    aquam pluviam, aquas pluvias arcere,

    Cic. Top. 10, 43, and Dig. 39, 3:

    platanus solem arcet,

    Plin. 12, 1, 5, § 11:

    somnos ducere et arcere,

    Ov. M. 2, 735:

    Odi profanum vulgus et arceo,

    Hor. C. 3, 1, 1.—

    With an abstr. object: transitum hostis,

    to arrest, hinder, Liv. 26, 41.— Poet. and in postAug. prose, with inf. as object, to hinder, prevent:

    quae (dicta) clamor ad aures Arcuit ire meas,

    Ov. M. 12, 427:

    plagamque sedere Cedendo arcebat,

    id. ib. 3, 89; so id. P. 3, 3, 56; Stat. S. 2, 1, 34; id. Th. 1, 455; Sen. Hippol. 805; Sil. 13, 341 al.; Tac. A. 3, 72.—

    And without object: arcuit Omnipotens,

    Ov. M. 2, 505.—
    (β).
    With ab:

    tu, Juppiter, hunc a tuis aris ceterisque templis arcebis,

    Cic. Cat. 1, 13 fin.:

    homines ab injuriā, etc.,

    id. Leg. 1, 14:

    haec aetas a libidinibus arcenda est,

    id. Off. 1, 34, 122:

    homines ab improbitate,

    id. Par. 3, 2, 23:

    famulas a limine templi,

    Ov. F. 6, 482:

    aliquem ab amplexu,

    id. M. 9, 751:

    ignavum, fucos, pecus a praesepibus arcent,

    Verg. G. 4, 168.—
    (γ).
    With the simple abl. (not with persons):

    primordia genitali concilio arceri tempore iniquo,

    Lucr. 1, 183:

    illum ut hostem arcuit Galliā,

    Cic. Phil. 5, 13 fin.:

    te dominus illis sedibus arcebit,

    id. ib. 2, 40 fin.; so id. Tusc. 1, 37, 89:

    Virginiam matronae sacris arcuerant,

    Liv. 10, 23:

    aliquem aditu,

    id. 42, 6; so Suet. Ner. 46; Luc. 10, 499:

    aquā atque igni arcebatur,

    Tac. A. 3, 23; so id. ib. 3, 50 (cf. aqua, I. B. 3.) al.:

    arceor aris,

    Ov. M. 6, 209:

    patriis penatibus,

    id. ib. 9, 446 al.:

    aliquem funesto veterno,

    i. e. to protect, guard, Hor. Ep. 1, 8, 10:

    classes aquilonibus,

    id. A. P. 64 et saep.—
    (δ).
    With dat., to keep off something from:

    oestrum pecori,

    Verg. G. 3, 155 (cf.:

    Solstitium pecori defendite,

    id. E. 7, 47:

    mortem fratri depulit,

    Ov. H. 14, 130; and the Gr. amunein nêusi thoêisi pur, Hom. Il. 9, 435; 9, 347; v. also Rudd. II. p. 150).

    Lewis & Short latin dictionary > arceo

  • 17 claudō (clūdō)

       claudō (clūdō) sī, sus, ere    [CLAV-], to shut, close, shut up: forem cubiculi: portas, Cs.: rivos, to dam up, V.: clausae fores, Tb.: ostia, Ct.: ocellos, Pr.: clausae hieme Alpes, L.: pupulas: lumina, V.—Fig., to shut, close: domus clausa pudori: aurīs ad voces: fugam hostibus, to cut off, L.: clausa consilia habere, i. e. to conceal: deum clausum pectore habere, O.: animam laqueo, i. e. to end one's life, O. — To close, end, conclude: lustrum, H.: opus, O.: epistulam, O.: agmen, to bring up the rear, Cs.—To shut in, enclose, encompass, surround, imprison, hide, confine: quae (urbs) loci naturā clauderetur: stabulis armenta, V.: claudens textis cratibus pecus, H.: rivus clausus ripis, L.: nemus claudit Silva, O.: (apes) in arbore inani, O.—To encompass, invest, besiege, blockade: portūs custodiā clausos teneri, Cs.: urbem obsidione, N.: multitudine, N. — To shut in, hem in: hinc Tusco claudimur amni, are hemmed in, V.: nemorum saltūs, V.: tibi clauduntur rete capreae, O.—To close, limit, restrict: Nolo tibi ullum commodum in me claudier, i. e. that you be deprived of, T.: nec ita claudenda est res familiaris, ut, etc.: numeris sententias, to express in poetical form: pedibus verba, i. e. to compose verses, H.

    Latin-English dictionary > claudō (clūdō)

  • 18 contineō

        contineō tinuī, tentus, ēre    [com-+teneo], to hold together, bound, limit, comprise, enclose, surround, environ: ut trabes artē contineantur, Cs.: oppidum pons continebat, made a connection with, Cs.: hiberna milibus passuum C continebantur, were comprised within, Cs.: loci naturā continentur, are shut in, Cs.: artes inter se continentur, hang together: Zonarum trium contentus fine, O. —To keep together, keep in a body: uno in loco legiones, Cs.: navīs ibi, Cs.: exercitum, L.—To shut in, hem in, surround, hold: munitionibus contineri, Cs.: angustissime Pompeium, Cs.—To hold fast, keep, hold in place, retain: quod recepit: merces (opp. partiri): (naves) copulis continebantur, Cs.: parta a maioribus, Ta.—To keep, detain, shut in, hold, restrain, repress: manūs, keep hands off, T.: unde manum continuit? H.: sub pellibus milites, Cs.: nostros in castris, Cs.: ora frenis, Ph.: ventos carcere, O.: animam in dicendo: se domi, to stay: suo se loco, Cs.: agricolam si continet imber, keeps in doors, V.: suis intra munitionem, Cs.: alqm dextrā prehensum, V.: deprensum hostem, O.: gradum, to halt, V. — To comprise, contain, comprehend: in se vim caloris: genitalia corpora mundus, O.—Fig., to hold together, keep, retain: rem p.: Belgas in officio, Cs.: ceteros in armis, L.: eius hospitio contineri, N.—To hold back, detain, repress, check, curb, stay, stop, subdue: adpetitiones animi: insolentiam suam: Etruriam terrore, L.: animum a consuetā libidine, S.: hos flumina continebant, Cs.: manum iuventus Metu deorum, H.: se male, O.: vix me contineo, quin, etc., T.: non posse milites contineri, quin, etc., Cs.: vix contineor, refrain, T.: Quae vera audivi, keep to myself, T.: libros, keep back: odia tacitis nunc discordiis continentur, are confined within the limits of.—To comprehend, embrace, include, comprise: liber continet res gestas regum, N.: (comitia) rem militarem continent (i. e. in their jurisdiction), L.: fabula continet aestūs, H.: quo more caerimonia continetur, consists, Cs.: quae maxime rem continerent, the principal points, L.: forum, in quo aequitas continetur.
    * * *
    continere, continui, contentus V TRANS
    secure, maintain, sustain; fasten/hold in position; retain, keep safe, preserve; hinder, contain/shut in/confine; stay; restrain/hold back; comprise/form basis; keep/hold/hang together/fast; surround, enclose, contain, limit; concentrate

    Latin-English dictionary > contineō

  • 19 excludo

    ex-clūdo, si, sum, 3 ( perf. sync. exclusti for exclusisti, Ter. Eun. 1, 2, 18) [cludo, claudo], to shut out, exclude; to cut off, remove, separate from any thing (class.).
    I.
    Lit.
    1.
    In gen.: aliquem a portu et perfugio, Cic. Fam. 5, 15, 3:

    aliquem ab re frumentaria,

    Caes. B. G. 7, 55, 9:

    aliquem ab acie,

    id. B. C. 2, 41, 6:

    Gaditani Poenos moenibus excluserunt,

    Cic. Balb. 17, 39:

    nulla exclusura dolentes Janua,

    Tib. 2, 3, 73.—With inanimate objects:

    spissa ramis laurea fervidos Excludet ictus (solis),

    Hor. C. 2, 15, 10:

    aquam quae exundante palude in agrum refluere solet,

    Dig. 39, 3, 1:

    exclusere diem telis,

    shut out, obscured, Stat. Th. 8, 412:

    Euphrates Armeniae regiones a Cappadocia excludens,

    separating, Plin. 5, 24, 20, § 83.—
    2.
    Esp., to shut out, refuse to receive a visitor:

    quo pacto excludi, quaeso, potis est planius, quam exclusus nunc sum,

    Plaut. Truc. 2, 8, 5:

    ego excludor, ille recipitur,

    Ter. Eun. 1, 2, 79; id. ib. 1, 1, 4:

    aliquem foras,

    Plaut. Mil. 4, 1, 30; Ter. Eun. 1, 2, 18:

    quae me non excludet ab se, sed apud se occludet domi,

    Plaut. Men. 4, 2, 108; cf.:

    ut ab illa excludar, huc concludar,

    Ter. And. 2, 3, 12; Hor. S. 2, 3, 260; Ov. Am. 1, 8, 78; cf.: priusquam Caesar me abs te excludere posset, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12 B. 1.—
    B.
    Transf.
    1.
    To drive out, to put, press, thrust, or take out:

    excludito mihi hercle oculum, si dedero,

    i. e. to knock out, Plaut. Ps. 1, 5, 95:

    vel oculum exclude,

    Ter. Phorm. 5, 7, 96:

    gemmam,

    Dig. 10, 4, 6:

    liquorem,

    Scrib. Comp. 84:

    pallio caput,

    Petr. 32, 2.—
    b.
    In partic. of birds, to hatch their young:

    volucres Ova relinquebant, exclusae tempore verno,

    Lucr. 5, 802; cf.:

    gallinae avesque reliquae, cum ex ovis pullos excluserint, etc.,

    Cic. N. D. 2, 52, 129:

    pullos,

    id. ib. 2, 48, 124; Col. 8, 5, 7; 8, 14, 11; Suet. Tib. 14 al.—And transf., by way of pun, to the pupils of the rhetorician Corax (raven):

    Coracem istum patiamur pullos suos excludere in nido, qui evolent, clamatores odiosi ac molesti,

    Cic. de Or. 3, 21, 81.—
    2.
    To make prominent (eccl. Lat.), = eminere, Aug. in Psa. 67, § 39; Vulg. Psa. 67, 31; cf. Aug. Spir. et Litt. § 17.—
    * 3.
    To close, complete:

    volumen,

    Stat. S. 2 praef. fin.
    II.
    Trop., to exclude, except, remove, hinder, prevent:

    Crassus tres legatos decernit, nec excludit Pompeium,

    Cic. Fam. 1, 1, 3:

    excludi ab omni doctrina,

    id. de Or. 1, 11, 46; cf.:

    exclusit illum a re publica,

    id. Phil. 5, 11, 29:

    ab hereditate fraterna excludi,

    id. Clu. 11, 31; cf.

    also: ne anni tempore a navigatione excluderetur,

    Caes. B. G. 5, 23, 5:

    ut reditu in Asiam excluderetur,

    Nep. Them. 5, 1:

    exceptione excludi,

    Cic. de Or. 1, 37, 168:

    multas actiones praetoriis exceptionibus,

    id. Inv. 1, 19, 57:

    angustiis temporis excluduntur omnes,

    id. Verr. 2, 1, 56, § 148:

    tempore exclusus,

    hindered, prevented, Caes. B. G. 6, 31, 1:

    diei tempore exclusus,

    id. ib. 7, 11, 5:

    si qui se in hoc judicium forte projecerint, excluditote eorum cupiditatem,

    Cic. Cael. 9, 22: servitutem, Lucil. ap. Non. 301, 14:

    consuetudinem libere dicendi,

    Cic. Phil. 5, 7, 19.—Hence, * exclūsus, a, um, P. a., shut out, locked out:

    nunc ego sum exclusissimus,

    Plaut. Men. 4, 3, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > excludo

  • 20 sepio

    I
    sepire, sepivi, sepitus V TRANS
    surround/envelop/enfold/encircle; clothe/cover/protect; close/seal off; shut in; hedge/fence in, surround (w/hedge/wall/fence/barrier/troops); enclose; confine
    II
    sepire, sepsi, septus V TRANS
    surround/envelop/enfold/encircle; clothe/cover/protect; close/seal off; shut in; hedge/fence in, surround (w/hedge/wall/fence/barrier/troops); enclose; confine

    Latin-English dictionary > sepio

См. также в других словарях:

  • shut|off — shut off or shut|off «SHUHT F, OF», noun. 1. something that shuts off, as a valve or switch: »an automatic shut off. 2. the state of being shut off: »a temporary shut off of electricity …   Useful english dictionary

  • shut off — shut (someone/something) off to separate someone or something from others. A major interstate highway shuts the area off from the rest of the city. When her husband died she shut herself off from everyone. They just wanted to shut off all the… …   New idioms dictionary

  • shut off something — shut off (something) to stop the operation of a machine or system. Did you shut off the light in the bedroom? To repair the leak they have to shut the water off in the entire building …   New idioms dictionary

  • shut off — (something) to stop the operation of a machine or system. Did you shut off the light in the bedroom? To repair the leak they have to shut the water off in the entire building …   New idioms dictionary

  • shut off — / shut out [v] exclude; screen bar, beleaguer, blockade, block out, close, conceal, cover, debar, discontinue, evict, fence off, hide, keep out, lock out, mask, obstruct, ostracize, refuse, seclude, shroud, veil; concepts 25,121,188 Ant. include …   New thesaurus

  • shut off — ► shut off stop flowing or working. Main Entry: ↑shut …   English terms dictionary

  • shut-off — shutˈ off noun 1. A device that stops the flow or operation of something 2. A stoppage • • • Main Entry: ↑shut …   Useful english dictionary

  • shut-off — [shutôf΄] n. 1. something that shuts off a flow or movement, as a valve 2. a stoppage or interruption * * * …   Universalium

  • shut-off — [shutôf΄] n. 1. something that shuts off a flow or movement, as a valve 2. a stoppage or interruption …   English World dictionary

  • shut off — index ban, bar (hinder), block, clog, occlude Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • shut-off — index blind (impassable) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»